/1.Bölüm/
Tırnaklarımı yemekten ciddi anlamda tırnağım kalmamıştı. Karşımda sevgilisiyle otururken nasıl mutlu davranabilecektim ki?
Anlayışsız köpek!
Ona olan duygularımı anlamaması tamamen onun suçuydu.
Daha ne yapmam gerekiyordu onun beni fark etmesi için?
Önünde twerk yapsam belki fark ederdi be? Fark etmez miydi?
Sağ olun, çok yardımcı oldunuz.
Ah, pekâlâ.
Neyden bahsediyorum değil mi?
Ben Selin.
17 yaşında, mutsuz olmaktan nefret eden biriyim. Buna rağmen beni mutsuz eden ikilinin etrafında dolaşmak kendime verdiğim en gereksiz cezaydı sanırım son bir haftadır. Bahsettiğim, beni mutsuz eden o andaval ise Giray.
Beni fark etmiyordu kör domuz.
İki yıldır sürekli kızlarla birlikteydi ama bu seferki her zamankinden uzun sürmüştü.
Sıkıntıyla yanaklarımı şişirdim.
Tam tamına 1 hafta olmuştu yahu!
Bıkkınlık ve nefret dolu bakışlarımı onların üstünde tutmaya devam ettim. Sevgilisiyle göz göze geldiğimde bile çekmemiştim bakışlarımı. Rahatsız olduğunu hissettiğimde yapmacıkça gülümseyip el salladım. Hayatımda gördüğüm en uyumsuz çifttiler.
O, ona attığım yapmacık gülüşü samimi bulmuş olacak ki abartılı bir sevinçle bana el sallayıp Giray'ın da bakışlarının odağı olmamı sağlamıştı.
Aptal kız.
Her neyse, sonuç olarak ona da aynı şekilde gülümseyip yerimden kalktım.
Daha ne kadar dayanabilecektim bu salak görüntüye bilmiyordum ama ayrılmaları için her şeyi yapabilirdim.
Aşırı anlamda sıkmışlardı ve beni buna zorluyorlardı. Yapabileceğim her şey aklımdan geçerken sırıttım. Yine ucuz kurtulacaklardı.